بیانیه بنیاد توراندخت در نشست سالیانه این بنیاد در دانشگاه اصفهان

در نشست “نگار توراندخت” در دانشگاه اصفهان در شهریور ماه هزار و چهارصد و یک ، بیانیه بنیاد توراندخت توسط یکی از اعضای این بنیاد سرکار خانم لادریان قرائت گردید. این بیانیه که مقارن با آیین رونمایی از جشنواره توراندخت می بود به شرح زیر می باشد:

بنام خدا

متن بیانه گردهمایی توراندخت

 

بنیاد توراندخت ضمن خوشامدگویی به همه اساتید، فرهنگیان و فعالان عرصه فرهنگ و هنر و با تشکر ویژه از مدیریت موسسه هفت آسمان سپاهان نی نوا و همه اساتید بزرگوار دانشگاه هنر اصفهان که از ابتدای حرکت بنیاد در پایه ریزی جشنواره توراندخت همراه ما بودند، افتخار آن را دارد تا هر ساله نشستی را با حضور اساتید و فعالان عرصه هنری بانوان کشور برگزار نماید. در نشست امسال ضمن بهره مندی از بیانات اساتید و فرهیختگان گرانقدر کشورمان، بر آن شدیم تا با معرفی اجمالی جشنواره توراندخت، از همه دغدغه مندان و فعالان جامعه هنری بانوان برای برگزاری این حرکت نوپا یاری بطلبیم.

جشنواره توراندخت با هدف تعالی بخشی و هویت‌مندی جامعه هنری بانوان کشور و جریان سازی مؤثر مفهومی و ساختاری در سه حوزه هنر سینما، موسیقی و هنرهای تجسمی بر اساس مولفه های شخصیتی و روانی بانوان کشور و بر اساس شاخصه ها و ارزش های تمدن ایرانی اسلامی و تلاش برای مشارکت پررنگ انجمن‌ها و تشکلهای هنری و حضور فراگیر رویکردهای مختلف فکری از جامعه هنری بانوان و با دعوت مستقیم از اساتید و بانوان محقق  برجسته کشور در هر یک از رشته‌های تخصصی  جشنواره جهت مشارکت در شورای سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی، دبیری و داوری پای به عرصه رویدادهای فرهنگی کشور نهاده است.

هنر کنشی ست انسانی و ابزاری برای پیوند میان آدمیان. اصالت هنر در تاثیر برانگیزی اخلاقی و عاطفی آن می باشد آنچنانکه تولستوی بسیاری از آثار هنری خویش را در زمره هنر محسوب نمی نماید زیرا به عقیده وی ، چنین انگیزشی در آنها یافت نمی شود. جشنواره توراندخت، نمونه عالی هنر را ، هنرِ اخلاق محور و متعهد می داند و بر این باور است که حضور موثر بانوان در این عرصه قطعا نقشی عظیم در ایفای رسالت عالی هنر خواهد داشت.

جشنواره توراندخت هرگز نگاه جنسیتی به معنای عام یا زیست شناختی به هنر نداشته و نخواهد داشت بلکه هدف از برپایی چنین رویدادی  ، تکریم  و ارج نهادن به هنری می باشد که شکل گیری آن ، بر اساس مولفه های عاطفی، فکری و روانی مخلوقیست که نماد زیبایی و احساس آمیخته با تفکر قلمداد می شود.

جشنواره توراندخت فرصتی ست برای بازنماییِ تعریفی که زنان از خود در قالب زبان هنر ارائه داده اند. جشنواره توراندخت بر آنست تا مرز میان هنر و غیر هنر را از روزنه نگرش هنری بانوان بازترسیم نماید.

حقیقت اجناب ناپذیر اینست که هنر معاصر دیگر یک امر شخصی نیست بلکه انعکاسی از یک فضای جمعی ست و صرفا چنین هنری می تواند هنری متعهد تلقی گردد.

ساحت های امروز زندگی ، دیگر جدایی پذیر نیستند. مرزهای میان هنر و علم، میان هنرمند و مخاطب و میان هنر و زندگی به سختی قابل تعریف است. نگاه به این “تمایز ناپذیریِ” بین مخاطب و هنرمند  در واقع بیانگر کنش و واکنش عمیق میان هنرمند و مخاطب است. اثر هنری صرفا یک اثر فیزیکی ساخت دستان هنرمند نیست بلکه بخشی از این اثر ، نگاه مخاطب و جریان سیال اندیشه وی در خصوص این اثر می باشد و در حقیقت، خلقت هنری ، ساخته کنش دو سویه بین مخاطب و هنرمند است. جشنواره توراندخت با چنین رویکردی به هنر و با تمرکز بر بازشناسی آن در جامعه هنری بانوان ، پا به عرصه فرهنگی و هنری گذارده است.

جشنواره توراندخت ، عرصه ای برای نمایش صرف آثار هنری نیست بلکه مجالی برای تحلیل و بازتعریفِ کنشی از هنرمند است که در تعامل با اجتماع و  در بازخورد هنجارهای فرهنگی و اجتماعی شکل می پذیرد.

معتقدیم جشنواره هنری، به معنای برپایی نمایشگاهی برای عرصه هنر نیست بلکه مجالی برای نمایشِ “گاهی” ست که هنر در آن خلق می شود و این “گاه” از تمامی عناصر و مولفه های روانی و عاطفی خالق اثر هنری نشات می گیرد.

وقتی صحبت از رقابت و جایزه به میان می‌آید، بی درنگ مساله قضاوت بارز می‌شود. معتقدیم که هنرِ معاصر بر خلاف هنر مدرن با معیارها و پیمانه‌های معین از قبیل تمرکز بر فرم، مهارت، و حتی کانونیت زیبایی در برابر قضاوت، سر و کار ندارد . براین اساس، جشنواره توراندخت را صرفا مجالی برای رقابت و قضاوت نمی دانیم بلکه فرصتی برای درک فرایند هنری در جامعه بانوان می دانیم: فرایندی که با اعلام قضاوت داوران پایان نخواهد یافت بلکه در سه گانه هنرمند-اثر هنری ومخاطب ، امتداد خواهد یافت . از اینرو آثاری که در جشنواره توراندخت منتخب گردند ، محوریت موضوعی برای نشست های نظری خواهند بود که پس از هر دوره جشنواره توسط دبیرخانه با حضور کارشناسان و مخاطبان هنری برپا خواهند شد.

نقاشان رنسانس بخشی از بومشان را خالی می گذاشتند تا بوسیله دیگران پر شود. اگر همراهی مان کنند ، می خواهیم بومی را برپا کنیم تا بخش های خالی و جامانده آن به دست زنان هنرمند کشورمان پُر شود.

و درود خدا بر همه فرهیختگان ، هنرمندان و اندیشمندان …

بنام خدا